woensdag 15 juni 2011

Zowel de kwaliteit als de kwantiteit van spullen moet ter discussie staan

Niet alleen de kwaliteit van spullen, maar ook de kwantiteit (met andere woorden: de enorme hoeveelheid) van spullen zou ook ter discussie moeten staan.

De meeste mensen, en zelf veel actiegroepen stellen de enorme consumptie van de Westerse wereld niet ter discussie. Sommige bevlogen actiegroepen proberen de kwaliteit van de spullen die wij consumeren te verbeteren. Zo vechten sommige groepen bijvoorbeeld voor fairtrade en slaafvrije chocolade, voor biologische katoen, of voor pvc-vrij speelgoed. Bijna niemand heeft echter oog voor de kwantiteit, voor de enorme hoeveelheid van spullen die voor ons in het Westen voorhanden is.

Bijna niemand stelt zich de vraag: Consumeren we eigenlijk niet gewoon veel te veel?

Waarom moeten we bijvoorbeeld eigenlijk chocolade eten met Pasen, of dit nu slaaf-vrije chocola is of niet? Is een glaasje versgeperste jus d'orange en wat lekkere croissantjes en broodjes niet voldoende?
De enorme hoeveelheid spullen en het feit dat we eigenlijk te veel consumeren, dat is de vraag die het systeem in de kern raakt.


Downshifting

Leonard bespreekt ook de mensen die vrijwillig met minder willen doen. 'Downshifting, consuminderen, of genoeg-is-genoeg, is een groeiende beweging van mensen die ervoor kiezen uit de tredmolen te stappen van veel werken-tv kijken-geld uitgeven-werken, enzovoort. Het is een verschuiving naar minder werken en minder uitgeven. Consuminderaars verkiezen vrije tijd, gemeenschapszin, zelfontplooiing en gezondheid boven het vergaren van meer spullen. Het gaat er om dat je meer de nadruk legt op niet-materiële aspecten van je leven, zoals meer tijd doorbrengen met vrienden en familie, en meer tijd voor hobby's en bijvoorbeeld reizen, dingen die sowieso een grotere bron van geluk en geborgenheid zijn.
Consuminderaars hebben over het algemeen meer opleiding genoten (hoger onderwijs), betere connecties en meer vertrouwen in hun vermogen om hun leven zo in te delen zoals zij dat willen. Dit onderscheidt hen van arme mensen, die het soms onvrijwillig met minder moeten doen.'

Interessante link: Eenvoudig leven: hoe kan ik minderen? (pdf)


Bevrijding uit de tredmolen

Enkele mooie passages uit de link:

  • Consuminderen staat niet gelijk aan offeren en lijden. Het is een bevrijding van de sociale dwang om meer te hebben, meer te kopen en meer te moeten. Bezinning op het aldoor maar meer kopen en bezitten.  
  • Consuminderen vereist niet alleen een dieper bewustzijn, maar levert dat ook op.
  • We hebben in de Westerse wereld een gebrek aan zingeving. Het gaat erom dat je beseft dat ieder product wat je koopt per definitie niet-duurzaam is. Dit wil uiteraard niet zeggen dat minder consumeren en eenvoudig leven een lijdensweg is. Het maakt mensen juist bewuster en onafhankelijker.
  • Veel mensen geven op een gedachteloze manier hun geld uit. Bovendien ontlenen ze hun identiteit aan hun consumptiepatroon. Veel downshifters zeggen: "Ik leef nu pas mijn eigen leven. Ik heb me een beetje in de maling laten nemen."
  • Er zijn statistische aanwijzingen dat de kwaliteit leven beter wordt door te consuminderen. We hechten met z'n allen te veel belang aan zaken die misschien niet zo belangrijk zijn.
  • Een onderzoeker vond het verrassend dat mensen die er vrijwillig voor kiezen om rond te komen met minder geld, behoorlijk wat kritiek krijgen van hun omgeving. "Er heerst toch een grote maatschappelijke druk om mee te doen in de work-and-spend-cyclus; het consumeren."
  • Consuminderen is toch wel een grote stroming. Ongeveer 12 miljoen Europeanen doen aan downshiften. We leven in het postmaterialisme.

9 opmerkingen:

  1. Ik vind dit een hele goede, en essentiële vraag. En sinds ik hem regelmatig aan mezelf stel is mijn uitgavenpatroon drastisch verminderd. Vooral op het gebied van kleding.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan even niets zinnigs verzinnen ... ik ben een beetje boos omdat de (énige) trui van mijn kleuter zoek is en de juf dit 'normaal' vindt ...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dit is een top-post!
    Het gaat inderdaad niet alleen om bio en fair trade, etc. maar om de hoeveelheid.
    Gr,
    Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik voel de druk om uit te geven bijna niet meer, alleen soms nog voor anderen, bijvoorbeeld dat er lekkere dingen in huis zijn, omdat ik nu eenmaal niet alleen woon. Maar het is wel veel prettiger en al helemaal veel overzichtelijker!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Om me heen zie ik eigenlijk alleen maar kuddedieren die kopen om het kopen. Alleen al in onze straat: een derde auto (je kunt maar in één tegelijk rijden toch?), en buurvrouwen met steeds weer nieuwe kleren. Sommigen hebben 12 jassen....Moeten ze allemaal zelf weten maar ik vraag me aldoor af of ze nu gelukkig zijn. Niet dat ik heilig ben, heb ook veel gekocht uit een soort verveling, onvrede of door hormoonschommelingen. Maar nooit om indruk te maken op anderen. Ik vind deze uitspraak nog steeds een topper: "Van geld wat we niet hebben kopen we spullen die we niet nodig hebben om indruk te maken op mensen die we niet mogen."

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Voor mij is dit nog gedeeltelijk een weegschaal. Aan de ene kant heb ik bijna geen behoefte meer om bv kleding of iets voor huis en tuin te kopen.Aan de andere kant geniet ik van een keer iets lekkers eten. Dat kan ook een schaaltje aardbeien zijn. En soms verwen ik mezelf met een boek of een massage. Maar niet meer klakkeloos uit gewoonte. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Geweldige blog. Je slaat de spijker precies op zijn kop en de manier waarop het verwoord wordt spreekt mij heel erg aan.
    Dit is de essentie van het consuminderen en je losmaken van je eigen money-trap.
    Je ervaart inderdaad een gevoel van vrijheid als je los komt van je inkomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het is soms echt moeilijk om je omgeving duidelijk te maken dat je niet uit krenterigheid, wereldverbeteren of een te krappe portemonnee een consuminderaar bent, maar dat het ook gewoon FIJN is.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zeker! Ook een bio katoentje moet worden gegroeid, genaaid, geverfd, verscheept en in een plastic zakje mee naar huis genomen.

    Die groente op hakken heeft ook zo'n heel statement: door dingen te kopen, stem je voor een betere manier van produceren. Maar alleen produceren als het nodig is, is nog veel beter. Want kopen om het kopen blijft milieubelastend. 't Wordt er nooit beter van.

    BeantwoordenVerwijderen