maandag 25 juli 2011

Weer een kijktip: I Am

Volgens laat ik de laatste tijd echt veel filmpjes zien. :)
Hier komt er nog eentje. Vandaag een erg goede Oprah aflevering gezien, over de documentaire I Am.



De documentaire is volgens mij nog niet in Nederland te zien, maar morgenmiddag wordt de show erover herhaalt. Dus, als je tijd hebt: 3 uur, rtl 4. Echt een aanrader!

De maker, Tom Shadyac, is een bekende en rijke Hollywood filmregisseur en vertelt over zijn leven. Hij is multimiljonair geworden van zijn films en deed vervolgens de dingen die men van je verwacht als je rijk wordt. Een kast van een huis kopen, in steeds grotere auto’s rijden, in zijn eigen privé jet vliegen en meer.

Maar toen hij eenmaal in de hal van zijn nieuwe nog grotere villa stond, voelde er iets niet goed. Er klopte iets niet. Hij was niet gelukkig. Zijn rijke leven vol status en consumptie voelde aan als een leugen.

Na een ernstig ongeluk gooide Shadyac zijn leven om en ging kleiner wonen. Hij rijdt nu zo veel mogelijk op de fiets, in plaats met een auto. Hij is veel gelukkiger dan eerst.



dinsdag 19 juli 2011

Terugkijktip Goudzoekers: afval is geld waard



"Aan onze vuilniszak wordt goed geld verdiend. Het lukt afvalverwerkers steeds beter waardevolle grondstoffen uit onze troep te recyclen of om te zetten in kostbare energie. Waarom betalen we eigenlijk nog afvalstoffenheffingen en verwijderingsbijdragen? Zouden we niet eerder geld tóe moeten krijgen voor het overhandigen van onze vuilniszak?"

Ik heb gisteren het grootste gedeelte van deze aflevering gezien. Was erg interessant! Toch denk ik niet dat afvalstoffenheffingen en dergelijke omlaag gaan. Het is een leuke melkkoe voor gemeentes. 

donderdag 14 juli 2011

Lekker leesvoer voor een regenachtige donderdagmiddag




Bijzondere vriendschap:




Bijzonder zeldzame luipaarden gefilmd in Rusland

In afgelegen bossen in het Russische Verre Oosten maakten twee verborgen camera's beelden van een tiental uiterst zeldzame Armoerluipaarden. De beelden werden vrijgegeven door natuurorganisatie WWF en zijn een hoopvol signaal dat de dieren een comeback aan het maken zijn.




En nog vier lynxen geboren in Belgische Ardennen



Bron: Planetwatch

maandag 11 juli 2011

Vis noch vlees


Vis noch vlees is een ijzersterke VPRO documentaire over onze vlees- en visconsumptie. De documentaire drukt iedereen maar weer eens met de neus op de feiten. We weten allemaal wel dat het eten van vlees en vis grote milieuschade en veel dierenleed tot gevolg heeft, maar toch consumeert Nederland vrolijk door. De documentaire onderzoekt de vraag waarom we toch zo verslingerd zijn aan vlees en vis?

De documentaire:



Of kijk hem hier voor een beter beeld


Enkele mooie passages uit de documentaire:


Charlotte Mutsaers:
"We leven in zo’n vleescultuur, ook in je eigen leven. We zijn er zo aan gewend, al  van jongs af aan. Het zit al in je babyprakje. Maar naderhand doe je steeds meer kennis op. Je ziet dingen, je leest dingen. Ja, je kunt het ook wegstoppen, maar dat vind ik een beetje flauwekul.
Noem de dingen bij de naam. Zeg dan in godsnaam als je vlees eet: het dier is ook mede namens mij vermoord. Zeg dat dan."

"Het is merkwaardig dat mensen die dezelfde kennis als ik hebben, toch hun vlees niet laten staan. Dat stelt mij ook voor raadsels.
Het is droevig, dat pas als wij – de mens- beseffen dat dat kiloknaller vlees ongezond is, en dat de misstanden in de vee-industrie ons heel veel geld kosten (denk aan gekke koeienziekte, varkenspest, en recentelijk de ESBL kip), dat dat (geld) pas het argument is om die hele vieze vee-industrie te laten verdwijnen. Dat vind ik heel erg, want voor mij heeft het gebrek aan dierenwelzijn altijd voorop gestaan. Het leed voor het individuele dier, en dat duizendvoudig." 

 Roos Vonk:
"Het ligt er ook aan dat mensen toch een korte-termijn geheugen hebben bij de aankoop van vlees. Goedkoop is beter is het idee. Je proeft het ook niet aan het vlees. Je ziet niet aan die kip wat voor een ellendig leven het heeft gehad."


Rechtvaardigingen
Er wordt ook al tijden gezocht naar nieuwe rechtvaardigheden voor het eten van vlees. Zo ontwikkelde de wetenschap in de 19e eeuw het idee dat mensen vlees nodig hebben. Dit wordt vervolgens het nieuwe standaard-idee. Het duurt vrij lang voordat de wetenschap toegeeft dat we helemaal geen vlees nodig hebben.

Nadat we na de Tweede Wereldoorlog veel meer vlees zijn gaan produceren, moest dat vlees ook verkocht worden. De overheid lanceerde toen campagnes, waaronder Kip. Het meest verrassende stukje vlees. Kip! en de Schijf van Vijf, om al dat vlees maar aan de man te brengen.

Maar als we helemaal geen vlees nodig hebben, hoeveel dierlijke ingrediënten hebben we dan wel nodig?
Roos Vonk: "Als je een of twee keer per week vlees eet, of dierlijke vetten eet, dan krijg je al meer dan genoeg binnen. Als je kijkt wat de gemiddelde Nederlander nu aan vlees eet (vrijwel elke dag en zo’n 60 kilo per jaar per persoon), dan is dat gewoon veel te veel en ongezond. Die dierlijke eiwitten kun je vervangen door plantaardige eiwitten. Eigenlijk zit er ook al genoeg plantaardige eiwitten in groente en vleesvervangers."


De blik van een natuurfilmer:
De documentaire kijkt ook met de blik van een natuurfilmer naar bijvoorbeeld varkens. Zo gaat er een stukje over ‘het wilde bosvarken’, dat erg schuw schijnt te zijn maar ook erg intelligent is... "Varkens zijn net zo intelligent als een kind van 5. Het is dan ook moelijk voor te stellen dat ze hier en daar ook wel eens worden opgesloten! Maar kijk, hier vinden we haar in het wild. Het is een erg vreedzaam dier."


Eigen kantine ook vlees- en visvrij
De VPRO steekt ook haar hand in eigen boezem. De documentairemaakster gaat proberen de VPRO kantine vlees- en visvrij te krijgen. In de kantine is er namelijk elke dag veel vlees en vis te verkrijgen.
Dit terwijl de publieke omroepen toch veel documentaires maken over de gevolgen van onze vleesconsumptie voor dier en milieu. Waarom blijven de medewerkers van de omroepen dan zoveel vlees consumeren? Het is links lullen en rechts je maagje vullen.

Sommige medewerker vinden het een erg goed initiatief. Met deze actie wordt een duidelijke stelling ingenomen. Zo zei een medewerkster: "’s Middags moeten ze dooie beesten eten en ’s avonds weer. Wat is dan voor gelul?"


Tot slot
Charlotte Mutsaers:
"Als je gewoon nu, vandaag, op de hoogte stelt wat er gebeurd met andere levende wezens dan de mens, dan denk ik dat - als je enigszins vermogen tot empathie hebt met andere wezens - dat je dat niet wilt, en dat je daar niet aan mee wilt werken. Hoe lekker je vlees ook vind. En vlees is toch wel het allerlekkerste wat ik ken."


Persoonlijke nooit:
Ik vind dat ook. Vlees vind ik ook echt zó lekker, maar ik toch eet ik het niet meer. Ik zou van 23 mei tot 23 juni een maand lang geen vlees meer eten. Inmiddels is het 11 juli, en ik eet nog steeds geen vlees. Ik moet zeggen, ik mis vlees het merendeel van de tijd niet, ik kan prima zonder. (Al had ik gisteravond wel opeens zin in spekjes... hmmmz....)
Wat ik in ieder geval zeker níet mis is om vlees te kopen in de supermarkt, en om het klaar te maken. Ik vind rauw vlees er vaak toch wat eng uitzien, en de geur die er vanaf komt als je vlees bakt... Nee, dat mis ik niet.

En als je dan op de snelweg richting Brabant rijdt, en je ziet weer zo’n veewagen met varkens erin rijden... Dan weet je al gelijk waar ze naartoe gaan. Het slachthuis. Dan ben ik toch blij dat ik daar niet meer aan meedoe!



Links:
Blog over de felle reacties van linkse omroepmedewerkers (die vielen mij ook zwaar tegen)
Achtergrond van de documentairemaakster

donderdag 7 juli 2011

Op weg naar Zero Waste: een lege zwarte bak. Deel 2

Het is inmiddels 14 dagen later, en jeej het is gelukt! Ik heb een foto gemaakt van de inhoud van de zwarte container na twee weken. (Eerst wel zorgvuldig gekeken of er geen buren in de buurt waren, haha)


Resultaat: twee melkpakken na twee weken. Het eerste pak was nog niet helemaal vol, maar die heb ik voor de zekerheid na een week maar dichtgedaan en ik ben met een nieuwe begonnen.

Wat zit er in? Voornamelijk verpakkingsmaterialen die je niet kunt recyclen. Chipsverpakkingen, lege zakjes voor sausjes en oploskoffie, dopjes van flesjes en gebruikt bakpapier, en stukjes plastic met een sticker erop dat je niet kan scheiden. Het tweede melkpak stonk ook gek genoeg helemaal niet, maar rook juist lekker;  lichtjes naar oploskoffie.

Op de bodem ligt nog een stukje krant, dat deed ik altijd zodat de bodem niet zo vies wordt. Maar met twee afgesloten melkpakken hoeft dat ook niet eens meer.