Zowel de kwaliteit als de kwantiteit van spullen moet ter discussie staan

Niet alleen de kwaliteit van spullen, maar ook de kwantiteit (met andere woorden: de enorme hoeveelheid) van spullen zou ook ter discussie moeten staan.

De meeste mensen, en zelf veel actiegroepen stellen de enorme consumptie van de Westerse wereld niet ter discussie. Sommige bevlogen actiegroepen proberen de kwaliteit van de spullen die wij consumeren te verbeteren. Zo vechten sommige groepen bijvoorbeeld voor fairtrade en slaafvrije chocolade, voor biologische katoen, of voor pvc-vrij speelgoed. Bijna niemand heeft echter oog voor de kwantiteit, voor de enorme hoeveelheid van spullen die voor ons in het Westen voorhanden is.

Bijna niemand stelt zich de vraag: Consumeren we eigenlijk niet gewoon veel te veel?

Waarom moeten we bijvoorbeeld eigenlijk chocolade eten met Pasen, of dit nu slaaf-vrije chocola is of niet? Is een glaasje versgeperste jus d'orange en wat lekkere croissantjes en broodjes niet voldoende?
De enorme hoeveelheid spullen en het feit dat we eigenlijk te veel consumeren, dat is de vraag die het systeem in de kern raakt.


Downshifting

Leonard bespreekt ook de mensen die vrijwillig met minder willen doen. 'Downshifting, consuminderen, of genoeg-is-genoeg, is een groeiende beweging van mensen die ervoor kiezen uit de tredmolen te stappen van veel werken-tv kijken-geld uitgeven-werken, enzovoort. Het is een verschuiving naar minder werken en minder uitgeven. Consuminderaars verkiezen vrije tijd, gemeenschapszin, zelfontplooiing en gezondheid boven het vergaren van meer spullen. Het gaat er om dat je meer de nadruk legt op niet-materiële aspecten van je leven, zoals meer tijd doorbrengen met vrienden en familie, en meer tijd voor hobby's en bijvoorbeeld reizen, dingen die sowieso een grotere bron van geluk en geborgenheid zijn.
Consuminderaars hebben over het algemeen meer opleiding genoten (hoger onderwijs), betere connecties en meer vertrouwen in hun vermogen om hun leven zo in te delen zoals zij dat willen. Dit onderscheidt hen van arme mensen, die het soms onvrijwillig met minder moeten doen.'

Interessante link: Eenvoudig leven: hoe kan ik minderen? (pdf)

Bevrijding uit de tredmolen

Enkele mooie passages uit de link:

• Consuminderen staat niet gelijk aan offeren en lijden. Het is een bevrijding van de sociale dwang om meer te hebben, meer te kopen en meer te moeten. Bezinning op het aldoor maar meer kopen en bezitten.  
• Consuminderen vereist niet alleen een dieper bewustzijn, maar levert dat ook op.
• We hebben in de Westerse wereld een gebrek aan zingeving. Het gaat erom dat je beseft dat ieder product wat je koopt per definitie niet-duurzaam is. Dit wil uiteraard niet zeggen dat minder consumeren en eenvoudig leven een lijdensweg is. Het maakt mensen juist bewuster en onafhankelijker.
• Veel mensen geven op een gedachteloze manier hun geld uit. Bovendien ontlenen ze hun identiteit aan hun consumptiepatroon. Veel downshifters zeggen: "Ik leef nu pas mijn eigen leven. Ik heb me een beetje in de maling laten nemen."
• Er zijn statistische aanwijzingen dat de kwaliteit leven beter wordt door te consuminderen. We hechten met z'n allen te veel belang aan zaken die misschien niet zo belangrijk zijn.
• Een onderzoeker vond het verrassend dat mensen die er vrijwillig voor kiezen om rond te komen met minder geld, behoorlijk wat kritiek krijgen van hun omgeving. "Er heerst toch een grote maatschappelijke druk om mee te doen in de work-and-spend-cyclus; het consumeren."
• Consuminderen is toch wel een grote stroming. Ongeveer 12 miljoen Europeanen doen aan downshiften. We leven in het postmaterialisme.