donderdag 8 december 2011

Waarom, waarom, heb ik toch zo veel spullen verzameld??

Vroeger was ik gek op winkelen en spullen kopen.

In augustus 2010 kwam ik per toeval op het blog van (Be)SpaarChick terecht, en die heb ik helemaal gelezen. Toen viel het kwartje; veel spullen verzamelen kost je niet alleen veel geld, maar ook veel ballast in je huis en hoofd. Het gaat in het leven helemaal niet om zo veel mogelijk (dure) spullen te verzamelen. Lieve mensen in je leven, dat is pas belangrijk.

Het is een geleidelijk proces, maar ik leer steeds meer. Spullen opruimen en legere ruimtes in huis geeft een heerlijk opgeruimd gevoel. Je hóéft niet iets te kopen als je in een winkel bent of door een winkelstraat loopt (wat een zengedachte). Je hebt alles al, en je kan er ook voor kiezen tevreden te zijn met wat je hebt. Je hoeft niet mee te doen met de ratrace in de strijd om de 'beste' baan, het grootste huis en de mooiste spullen.

Vlasje had dit artikel ook al gelinkt, maar ik gooi hem er nog een keer op. De schrijfster kan het zo mooi verwoorden, beter dan ik.

Maar goed, waarom had ik nou in de eerste plaats zoveel spullen verzameld??:

  • Dingen kopen uit hebberigheid.
  • Winkelen en iets kopen geeft je een fijn gevoel (wel 5 minuten lang).
  • Denken dat spullen kopen en veel spullen hebben je gelukkiger gaat maken.
  • Denken dat spullen een bepaalde leegte kunnen opvullen.
  • Je verzameling aanvullen. (Ik spaarde vroeger apart en vrolijk gekleurd servies)
  • Veel dingen gekocht omdat ik dacht dat ik ze nodig had of ze nog wel eens zou gaan gebruiken... (vooral de Ikea is dan een grote valkuil)
  • Tot voor kort moeite met wegdoen, want het heeft zoveel geld gekost of ik zou het toch nog wel eens gaan gebruiken?
  • Ook moeite met spullen wegdoen die je van iemand cadeau hebt gekregen.
  • Winkelen uit verveling.
  • Als je je rot om iets voelt, of je zit in de put, dan ga je toch wat kopen? Ik heb een keer toen ik hevig liefdesverdriet had, in een maand ongeveer 400 euro uitgegeven aan kleding. Gewoon om me wat beter te voelen. Toen ik over mijn verdriet heen was heb ik die kleding weer weggedaan, want dat herinnerde me teveel aan een rottijd.
  • Misplaatste gevoelens van veiligheid en geborgenheid geven aan spullen. 


      Het deel van deze strip geeft dit laatste punt ook goed weer:



      • Ik had als kind ook een eigen kamertje waar ik me terug kon trekken. Een veilig haventje binnen de grotere veilige haven van het ouderlijk huis. Omgeven zijn door mijn eigen spulletjes gaf me een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Nu heb ik dat wel in mezelf gevonden, dus ik hoef het gelukkig niet meer in spullen te zoeken.
      • Edit: Ik vond het, net als LLMM, 'zielig' en zonde voor het voorwerp zelf om het weg te doen.

      Nu kan zeker de helft van al mijn ooit gekochte spullen weer weg! Een deel daarvan is al weg, met de rest ben ik bezig. :)

        zondag 4 december 2011

        Opruimen deel 2 -> Het bijkeukentje

        Ik heb volgens mij het opruimvirus wel te pakken. Nooit gedacht dat ik het nog eens echt leuk zou vinden! Normaal duik ik gelijk op de bank als ik thuiskom, al dan niet met een zak chips, maar nu moet ik van mezelf eerst een rondje opruimen of de badkamer nog even schoonmaken voordat ik ga koken... En het bevalt nog ook... Hmmmz.

        Nou ja, vanmiddag het bijkeukentje opgeruimd. Ik heb een piepkleine bijkeuken van ongeveer 1 m2, dus dan ben je in principe snel klaar.

        Zo zag het er eerst uit:



        De bijkeuken is ook weer zo'n verzamelplek voor vanalles. Een bijeengeraapt zootje, er staan onder andere sneeuwschoenen en zonnebrandcreme.

        De statiegeldflessen staan nu bij elkaar in een doosje in de auto, die kunnen straks gelijk mee als ik om boodschappen ga. Rest is naar de glasbak.

        De tuinspullen mochten naar het schuurtje. Voorlopig niet nodig.


        Deze oude spaarlampen gaan ook naar het schuurtje. Als ik straks het schuurtje opruim, breng ik alles naar de milieustraat.


        Er stonden ook nog twee halfvolle deo's en een zonnebrandcreme. Die mogen naar de badkamer. Tip: doe je ogen dicht en ruik eens aan de zonnebrandcreme. Wedden dat je gelijk het gevoel van de zomer, en de herinneringen daaraan, weer terug hebt? :)


        Het recyclehoekje. Hier gaat het plastic en het oud papier in:
        Bij de supermarkt hebben ze vaak zo'n bak vol met lege dozen voor je boodschappen, waar je leuk vormgegeven wijndoosjes kunt vinden. Ik gebruik er nu twee als verzamelpunt voor papier en plastic. Zoiets kopen hoeft helemaal niet.

        Dit lag er ook nog:

        Tijdschrift over consuminderen enzo, net als Genoeg, maar is gewoon te koop in de supermarkt. (Wel voor de prijs van 4 euro.) Het heet Budget&Lifestyle, en is een 'magazine voor bewuste levensgenieters'. Ik heb het twee maanden terug in een opwelling gekocht, maar er staat niet veel nieuws in:
        34 mode musthaves..., Quintis Ristie over van het leven genieten, een reisverslag over Istanbul, een artikel over couchsurfing (ok, dat is wel leuk), en er staan vooral de bekende bespaartips in. Niets bijzonders eigenlijk, dus ik zou het lekker in de winkel laten liggen.

        Zo is het nu, uitgesopt en opgeruimd:


        Nu lijkt het wel alsof de spullen zich deels verplaatsen, en dat is ook wel zo. Maar omdat ik elke week een ruimte of kamer doe, wordt het uiteindelijk alles uitgezocht en opgeruimd.


        Wat zal ik nu eens gaan uitzoeken? Ik heb er al helemaal zin in! Ik denk dat het de tweede slaapkamer wordt. Nog zo'n verzamelplek voor van alles.

        donderdag 1 december 2011

        Stel: al je spullen zijn weg.

        Ik kwam laatst op een blog dit onderwerp tegen: What If You Lost Everything?

        Nu is de inhoud van dat blog niet helemaal hetzelfde, maar de titel inspireerde me.


        Stel...


        Stel nou dat je huis door brand verwoest wordt? Of door rook- en waterschade. Je (eventuele) partner, kinderen en huisdieren waren niet thuis en zijn allemaal ongedeerd. Alleen al je spullen zijn weg.


        Zou je dat erg vinden?



        Vorig jaar zou ik nog heel hard JA geroepen hebben. Dit zou toch wel één van de ergste dingen zijn die een mens kon overkomen!?

        Nu denk ik daar anders over. Bijna alle spullen zijn vervangbaar. Meubels, kleding, boeken, apparaten, keukengerei, servies, accessoires.... Het meeste kun je weer opnieuw bestellen of kopen. Van mijn huidige inboedelverzekering (die ik expres vrij laag heb ingeschat op 11.000 euro) kan ik dit bijna allemaal vervangen.

        Niet dat ik alles zou vervangen trouwens.



        Wat ik wel zou missen zijn: mijn fotoalbums, enkele spullen met grote emotionele waarde en.... ja wat nog meer eigenlijk? Kan verder niets bedenken. Ja mijn laptop nog, waar mijn teksten en oude werkstukken/scripties opstaan. Maar dit is het dan ook wel.

        Ik heb al lang in mijn hoofd om te proberen om mijn foto's in ieder geval zo lang en zo goed mogelijk te behouden. Ik heb een aparte verwisselbare schijf waar echt ál mijn foto's opstaan, vanaf 2004 tot nu. Tot nu toe is dat bijna 11 GB.
        Stel dat je deze schijf in een brandveilig kluisje kan doen, dan dan heb je in ieder geval zekerheid dat je foto's een eventuele brand overleven.

        Die schijf zou perfect in zo'n onderstaand geldkistje passen. Maar zijn zulke kistjes brandveilig? Het staat niet levensgroot op de verpakking, dus dat zal dan wel niet denk ik?




        Je kunt je oude foto's en zo natuurlijk ook digitaliseren en ergens op een website opslaan. Toch vertrouw ik dan ook niet zo, wat als de site gehackt wordt? Of de website gaat simpelweg offline?

        Mijn laatste twee fotoalbums heb ik trouwens digitaal gemaakt. Die staan nog op de harde schijf van m'n laptop en zou ik zo weer kunnen laten afdrukken. Is op zich wel een voordeel van digitale albums!



        Welke spullen zou jij echt graag willen behouden?