Vervolg van The Story of Stuff - bespreking..
Micky Mouse goes to Haiti is een film die de ontberingen van de arbeiders die onze kleding maken laat zien. De film focust op de Haïtiaanse arbeidsters in de naaiateliers die de kleding voor Disney maken. Deze vrouwen werken dag in, dag uit, om Disney-kleren te maken die ze zelf nooit kunnen veroorloven. Ze verdienen ongeveer 15 dollar voor een 6 daagse werkweek van 8 uur per dag. De vrouwen beschrijven de gruwelijke werkdruk, de ongewenste intimiteiten die elke dag plaatsvinden en andere onveilige en vernederende omstandigheden. De vrouwen krijgen een half procent betaald van de verkoopprijs van het betreffende kledingstuk in de VS. De president-directeur van Disney verdiende daarentegen zo’n 101.000 dollar per uur in 1996.
Een alternatief hebben de vrouwen echter niet. Één van de vrouwen vertelde de schrijfster van de Story of Stuff, Annie Leonard, dat werken voor Disney haar in staat stelde langzaam te verhongeren. Dat was altijd nog beter was dan snel verhongeren.
In 2009, 13 jaar later, waren de werkomstandigheden nog nauwelijks verbeterd in Port au Prince.
Fairtrade
Als je een fairtrade logo ziet, bedenk dan dat de katoen-boeren een eerlijker prijs voor hun producten hebben gekregen, en dat fabrieksarbeiders betere arbeidsomstandigheden hebben en een beter loon dan de vrouwen op Haïti.
Om al deze redenen zijn biologische en fairtrade katoenproducten de betere keuze. De allerbeste keuze is natuurlijk om de kleding die je al hebt te koesteren.
Dit raakt me echt diep in mijn hart. Ik ben blij dat je het hierover hebt. Er is zoveel onverschilligheid rondom dit onderwerp en dat kan ik niet begrijpen.
BeantwoordenVerwijderenDat er nog mensen zijn die zeuren dat kleding zo duur is! Daar word ik erg boos van. Een jurkje van 20 euro is echt veeel te goedkoop; ten eerste zit er veel stof in en ten tweede moeten al die zomen en weetikalniet genaaid worden. Daar zit hartstikke veel werk in, wat je nu niet in de prijs terugziet. Als je zo'n product koopt, koop je dat over de RUGGEN van anderen.
Daarom: koop niet, koop tweedehands, koop Fair Trade.
Levensmiddelen en cadeautjes koop ik regelmatig fair trade. Bij kleding heb ik nog een finaciele drmepel. Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenEen andere, interessante docu over dit onderwerp, maar dan in China is "China Blue".
BeantwoordenVerwijderenIk heb het filmpje bekeken en eigenlijk verbaasd het me helemaal niks. Al die suikerzoete American Dream Shit kan toch ook niet zo mooi zijn als ze het doen voorkomen?
BeantwoordenVerwijderenIk vertrouw ook al die poepchique merken net zo min en dus hoe meer we fairtrade aanschaffen en hoe minder we meedoen in de gekte van mode, des te beter is het. Zowel voor je portemonnee als voor je geweten.
Ik ook fairtrade en tweedehands.
BeantwoordenVerwijderenVolledig ermee eens.
Wat zou het ook fijn zijn als naast bio katoen H&M en dat soort winkels fair trade kleding zouden aanbieden.
Ik kocht in het verleden heel veel bij die winkels maar nu niet meer.
Is dat niet ontzettend triest als kinderen de kleren van je kinderen maken bijvoorbeeld...?
Gr,
Julia
Het zou al helpen als de grote merken een eerlijker loon betaalden aan hun arbeiders en zo wat van hun - veel te grote - winst moeten inleveren. Maar als je ziet dat ze ook in ons land groter reorganisaties (mogen) doen omdat de winst niet hoog genoeg (!) is .... pfff
BeantwoordenVerwijderen