maandag 30 april 2012

Winkel-perikelen

Ik ben momenteel helemaal niet meer zo met besparen, consuminderen of zo milieuvriendelijk leven bezig. Ik doe het nog steeds wel, want het is toch wel deels een tweede natuur geworden. Maar ik hou er me er niet meer zoveel mee bezig vergeleken met een jaar geleden.

Winkel-perikelen
Ik ben sinds kort wel bezig met winkelen... Vroeger was dat een hobby, maar ik snap echt niet meer waarom ik voor mijn lol in winkels kwam... Ik heb een tijdlang nauwelijks gewinkeld, maar nu moest ik een bruiloftsoutfitje zien te vinden. Ik ben daggast, dus ik wil er echt netjes uitzien. Een (weliswaar leuk) jurkje van H&M van 13 euro aantrekken is geen optie, zeker niet als de rest in op maat gemaakte pakken komt.

Maar man, wat is winkelen soms vervelend! Normaal koop ik mijn kleren bij de H&M en C&A. Nu ging ik maar eens kijken in de wat duurdere zaken. Normaal vermijd ik de winkels op drukke zaterdagmiddagen, dus ik dacht; laat ik eens op dinsdagmorgen gaan winkelen, dan is het lekker rustig.
Helaas ook geen goed idee, want dan is het té rustig. Ik was de enige in de zaak en de ogen van de verkoopster zijn dan gelijk ook je gericht. Ik vind het fijn om rustig rond te kunnen kijken en te passen, maar dat gaat niet. Binnen 5 minuten krijg je de vraag: "Kan ik je ergens mee helpen?" Meestal heb ik wel snel gezien of ik een in winkel kan slagen of niet, en zeg ik vaak dat ik alleen maar even rondkijk. Vervolgens begeef ik me, zogenaamd nog zoekend, richting de uitgang, om dan weer snel naar buiten te gaan.

Maar dan krijg ik in een andere rustige damesmodezaak de vraag: "Kan ik je helpen??, ik zie duidelijk dat je ergens naar op zoek bent." Oh help, daar is geen ontkomen aan. Ik had al gezien dat de doelgroep minstens 40 jaar is, maar ik vertel toch maar dat ik op zoek ben naar een bruiloftsoutfit, liefst een cocktailjurkje in die en die kleur. Dat heeft de verkoopster niet, maar ze haalt wel allemaal truttige jurken uit de rekken. Met een gebreid/gehaakt vest erover.
"Nee? Wil je dat niet? Wat zeg je, je bent echt op zoek naar een cocktailjurkje? Nee, maar dat hebben we niet. Nee, cocktailjurkjes kun je alleen tijdens de kerstperiode krijgen, dus dat heeft geen zin. Dan kun je toch beter voor zo'n leuke zomerse jurk gaan? Zoals deze? Of hier, deze?"

Aaargh, ik ben de aandacht van de verkoopster en de verkooptrucjes al lang beu. Ik zeg een paar keer dat ik er over na ga denken en nog eens verder ga kijken, en eindelijk kan ik de winkel verlaten.

Al met al heb ik uiteindelijk in een leuk galawinkeltje een hele mooie jurk gevonden. De zoektocht naar schoenen was weer hetzelfde. Ik wilde een bepaalde kleur, maar niet een (te) hoge hak. Als in: 5 centimeter. Veel hakken zijn nu rond de 15 centimeter. Echt, het zijn net stelten.
Ook hier probeerde ik weer snel schoenenwinkels te verlaten met mijn "Nee, we kijken alleen maar even rond"-zin. Mijn moeder, die 1 dagje mee was, hielp niet echt door in elke winkel aan elke verkoper uitgebreid te vertellen waar we voor kwamen en wat we precies zochten. Uiteindelijk hadden ze dan natuurlijk net niet wat we zochten. Mijn moeder zei trouwens een keer tegen een verkoper dat ze het maar ongezond vond, al die hoge hakken van 15 cm. Wie ging daar nu voor zijn lol op lopen?? Echt, je had het gezicht van die verkoper moeten zien. Hij vond dat echt niet kunnen, het is mode toch, dus dan loop je daar toch in?!

Afijn, na veel gedoe wel de perfecte schoenen gevonden, en samen met oorbellen, tasje en blazertje en versiering voor in m'n haar ben ik klaar. Gelukkig. :)



(Geheel in tegenstelling met het bovenstaande vind ik programma's over winkelen dan weer wel erg leuk om te kijken. Shopping Queens bijvoorbeeld. Of My big gypsy wedding. Héérlijk!. Het is enorm over the top en nogal consumeerderig, maar zo erg dat het weer leuk wordt. :) )

Verder: op vakantie!
Tot slot ga ik over twee weken doen waar LLMM pas nog over schreef. Gewoon even weg gaan.
Samen met twee vriendinnen pak ik de auto en gaan we rijden, rijden, rijden. We gaan op de bonnefooi naar Hongarije, en terug via Tsjechië. We willen Budapest en Praag aandoen, en verder zien we wel. Mijn eerste gedachte was om voor de zekerheid van alles te boeken, maar we doen het niet. We gaan op de bonnefooi en we zien wel in welke plaats we overnachten. Het is dan nog in mei, dus nog geen hoogseizoen.
Ik vind het best wel spannend. Én die reis, en het ongeplande en het vele autorijden. Normaal kom ik nauwelijks met mijn autootje buiten de provincie (en daarmee nauwelijks buiten de bekende pad), dus ik ben erg benieuwd hoe het straks zal gaan, al die buitenlandse snelwegen. Heb er wel erg veel zin in!

zondag 22 april 2012

Prachtige ideële reclames - die je aan het denken zetten

Ik kwam via facebook enkele hele mooie voorbeelden van ideële reclame tegen, vooral op het gebied van milieubescherming en natuurbehoud. Stuk voor stuk prachtige advertenties die je aan het denken zetten:



Give A Hand To Wildlife. A masterpiece can always attract a lot of attention.


Before It’s Too Late. Give our Mother Earth a chance to breath.


 Help Before It’s Too Late. The message strikes through the heart, doesn’t it? This advertisement is a jewel.


 Each Minute Counts. Every 60 seconds a species dies out. Each minute counts.



Don’t Leave Him Alone With Chernobyl. “20 years after the disaster, Chernobyl’s landscape remains as one of the barren planets."



Cure the Victims of Domestic Tests. Don’t let your quest for beauty kill the innocent.



Respect The Planet. Of course we won’t ever think of vandalize such a beautiful creature, would we? 


Oceans Aren’t The Only One In Danger. Karma remembers everything.



They Will Pick It Up. It’s not too late for you to realize that you can save an animal’s life by not throwing rubbish everywhere.



Bron en linkje naar alle advertenties: Hongiat: 60 public awareness adds 
(Hier staan er nog veel meer)

zondag 8 april 2012

Inhoud van de zwarte afvalcontainer na 2 weken


Voor de rest heb ik zo veel mogelijk gerecycled. De inhoud van dit bakje - voornamelijk chipszakken en soortgelijke wikkels enzo - was echt niet te recyclen, en is dus restafval. Verder nog wat lege drankkartons, maar die zijn niet afgebeeld.

woensdag 4 april 2012

Nog meer zooi de deur uit

Of, nou ja, het is eigenlijk geen zooi. Eerder mooie spullen. Maar ik gebruik ze niet meer en ik kan ze nu wel loslaten. Gek is dat he, ik ben nu zo'n 1,5 bezig met declutteren/ontspullen, of gewoon je huis opruimen. En ik merk dat ik gevoelsmatig steeds verder ga. Ik kan steeds makkelijker dingen loslaten. Dingen die ik eerst absoluut wilde houden, zie ik nu weer en ik denk: het kan ook wel weg. Ik besef nu dat bepaalde herinneringen altijd bij je blijven, maar dat je dit niet moet verwarren met het voorwerp zelf.

Ik heb nog altijd geen enkel ding gemist.

Wat er nu weer weggaat is...

  • Een klein tv-tje. Gaat weg omdat ik het gewoon nooit meer gebruik en waarschijnlijk ook niet meer ga gebruiken. Hoewel het maar een tv-tje is, kleven er wel grote sentimentele en emotionele waarden aan. Maar de herinnering aan die tijd blijft, en dat is belangrijk. Niet het voorwerp zelf, dat sleep ik niet meer mee.
  • Diverse (mooie) dvd's. Hier een goed inspiratiepunt om dvd's los te laten.
  • Nog wat boeken
  • Opbergdoos voor sieraden
  • En nog wat dingetjes, zoals een sjaal, een mr. Jummy knuffel, enz.


Allen mijn omgeving begrijpt het niet zo. Ze vinden het onbegrijpelijk dat ik die dingen wegdoe. Op het werk zeg ik niet eens meer dat ik weer wat spullen naar de kringloop breng. Ik stuit vooral op onbegrip. "Ga je nu alwéér?? Is je huis nu niet eens een keer leeg?"
(Nee.)

Mijn moeder vroeg: "Heb je echt 20 boeken weggedaan? Toch niet die mooie he, die je ooit gekocht hebt??"
(Euh, ik heb ze allemaal ooit gekocht.. Daar zat de fout, niet in het nu wegbrengen.)

Ondertussen hoor ik dezelfde mensen wel verzuchten dat ze zoveel spullen hebben, en ook al hebben ze bijvoorbeeld een nieuwe, grotere keuken, dat dat dingen binnen de kortste keren weer volgepropt staat met spullen. "Hoe meer ruimte je hebt, hoe meer spullen het aantrekt!"

Uhm, tsja. ;)

Heb laatst globaal een beetje geteld hoeveel spullen ik nu weg heb gedaan, en dat zit ongeveer om 450 dingen! Variërend van een groot bankstel en een kastje tot hele kleine speldjes, maar toch. Al die zooi zou zeker in zo'n 8 grote verhuisdozen  passen, + dan nog mijn oude een kastje en twee grote zitbanken.

Al merken sommigen wel op dat ik duidelijk aan het loslaten ben. Klopt. :) Dat geldt bovendien voor zowel de spullen als een bepaalde periode die ze symboliseerden. Dat is goed, want het verleden is voorbij en daar blijf ik niet meer in hangen. Ik heb bijvoorbeeld lang vastgehouden aan bepaalde meubels en spullen, omdat die voor mij symbool stonden voor een gelukkige studententijd. Maar nu is het 3 jaar later en laat ik het los. Die tijd was heerlijk, maar het is voorbij en nu komt er weer ruimte voor iets nieuws.