zondag 19 juni 2011

The Story of Stuff: Afval


Ons huis is eigenlijk gewoon een afwerkplek voor afval – Jerry Seinfield.




Depreciatie
Zijn we eerst zo blij met onze pas gekochte spullen en zijn we in eerste instantie heel voorzichtig met onze nieuwe gadgets, als het eenmaal een tijdje van ons is en ruimte in ons huis inneemt, verliest het zijn waarde.  Het is net een soort transformatie: we schaffen iets aan en dat krijgt een prominente plek in ons huis. Vervolgens verhuist het naar een kastje, daarna wordt het in een doos op zolder of in de garage opgeborgen, en daar blijft het tot het rommel is geworden.
Een ander woord voor deze transformatie is depreciatie. Het merendeel van onze gewone alledaagse spullen verliest zijn waarde.
Dit geldt gelukkig niet voor alles wat we kopen. Sommige artikelen, zoals kunst, antiek, collector’s items, en sieraden zullen waarschijnlijk in waarde stijgen.

In de huidige wereld gooien we tonnen spullen weg. Hup, weg ermee; als we niet weten hoe we het moeten repareren, als we ruimte willen maken voor nieuwe spullen, of als de oude spullen ons de keel uithangen. We zien soms zelfs het weggooien van dingen als een catharsis en we feliciteren onszelf met zo’n productieve opruimdag.


De mythe van weg is weg
Goed, daar liggen dan al die bergen afval afkomstig uit diverse bronnen. Waar gaat dat allemaal heen? Voor de overgrote meerderheid van ons afval is er geen ‘weg’. Er wordt een klein beetje gerecycled, maar het merendeel wordt begraven of verbrand. Volgens mij wordt het meeste restafval in Nederland verbrand in afvalverbrandingsinstallaties. Een klein deel wordt nog gestort. Zowel verbranden als storten zijn – uiteraard – schadelijk voor het milieu. Alle vuilnisbelten lekken, zijn giftig en vervuilen landschappen en grondwateren. Vuilnisbelten vervuilen ook de lucht en dragen bij aan de klimaatchaos. Mensen die vlakbij een vuilnisbelt wonen, hebben vaak last van hoofdpijn, duizeligheid, oogirritaties, uitslag en ademhalingsproblemen. De kans op de kanker en leukemie neemt ook flink toe. Tot slot verspillen vuilnisbelten ook hulpbronnen, want ze nemen honderden hectares goede grond in die anders gebruikt had kunnen worden. Na verloop van (lange) tijd komt bovendien via het lekken en desintegratie de inhoud van een vuilstort in de directe omgeving terecht. ‘Het kan een decennium duren, of het kan vijftig jaar of langer duren voordat een vuilstort zijn inhoud loost, dat maakt de natuur niet uit. De natuur heeft alle tijd van de wereld. Vroeg of laat zal dat afval dat in een ondiepe kuil begraven is, ontsnappen en zich verspreiden." 
 

10 opmerkingen:

  1. En vergeet ook niet dat veel afval naar het buitenland (3e wereldlanden) gebracht wordt en daar gewoon gedumpt...
    Wij zijn zo 'stupid'...

    Gr,
    Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, zoals elektronisch afval dat bijv. naar Ghana gaat. Komt nog een stuk over! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, ik zag laatst een documentaire over dat afval dat naar derdewereldlanden gestuurd wordt. Verschrikkelijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hoever weg we het ook brengen , some day it wil come back te hunt us, we leven tenslotte allemaal op de dezelfde planeet

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het is om gek van te worden als je er goed bij nadenkt. Heb ook altijd heel veel moeite met al die hype-dingetjes Of mode in huisraad. Ineens moet alles appelgroen of juist roomwit en hup de Xenossen en Trendhoppers hebben gouden dagen.
    Koester toch gewoon wat je hebt, júist als je het al langer hebt. Het lijkt wel alsof mensen zich bijna niet meer hechten aan hun spullen.
    Goeie blog Oryx.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Juist omdat ik er zelf ook aan heb meegedaan zet ik me er nu zo tegen af. Het resultaat van die periode ligt op de vliering: allerlei kussentjes, mandjes, vaasjes en 'neerzetdingetjes' die ik aan de straatstenen niet kwijt raak. Na een dag op een rommelmarkt ga ik met 3/4 van het spul weer naar huis en dan verdwijnt het naar de kringloop. Dat is op zich goed maar ook daar wordt na 6 weken weggegooid wat niet is verkocht.
    Ik ben heel wat geld kwijt door die rottige impulsaankopen en daar had ik beter duurzame spullen van kunnen kopen die een leven lang mee gaan. Maar ik heb mijn leven gebeterd :) Ben nu juist erg streng voor mezelf en gek genoeg is dat veel leuker dan als een kip zonder kop achter elk nieuw snufje aanrennen. (al kan het nog erger en viel het best mee maar voor mij was het al erg genoeg wat ik deed).

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zelf kocht ik zelden van die hebbedingentjes. Maar krijg ze. Ik vind het zo moeilijk om daar dan "nee"tegen te zeggen. Toch begin ik dat te leren.Ik hoop,dat er meer "cradle to cradle"artikelen komen. Maar dat zal een lange weg zijn. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb me er ook veel schuldig aan gemaakt. Nu doe ik het (volgens mij) minder, maar aan één kant. Ik gooi namelijk nog steeds veel weg, maar ik haal geen nieuwe dingen meer binnen. Hoewel zo'n afvalberg echt ernstig is, beperk ik me op dit moment toch nog tot mijn eigen huis troepvrij maken. Ik probeer wel mijn steentje bij te dragen door minder aan te schaffen. Ik wil echter niet maanden of jaren ergens mee blijven zitten, omdat ik het ooit wel eens kan hergebruiken. Natuurlijk kijk ik wel altijd voor het weggooien of ik er iemand anders blij mee kan maken, of dat het nog kringloopwaarde heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Erg dit! Gelukkig koop ik zelden gadgets!

    BeantwoordenVerwijderen