zaterdag 25 juni 2011

Recycling alleen is niet de oplossing


De nadelen van recyclen

Ons doel zou niet moeten zijn om meer te recyclen, maar om minder afval te produceren.


Recycling kent namelijk ook een aantal nadelen. Recycling is vaak een heel vervuilend proces. Als er in de spullen giftige bestanddelen zitten, dan verdwijnen die niet door recycling. Ze leveren een gevaar op voor de arbeiders in de recyclingsindustrie en voor de nieuwe ronde langs consumenten en gemeenschappen. Voor recycling heb je bovendien trucks en fabrieken nodig die veel energie verbruiken en nog meer afval produceren. Bovendien, is recycling wel zo groen? De meeste recycling is in handen van grote vuilophaaldiensten, die zowel de recycling als afvalverwerking voor hun rekening nemen. De afvalverwerking levert daarbij de meeste winst op, dus reken zelf maar uit waar de voorkeur van de vuilophaaldiensten liggen.
Recycling is verder vaak downcycling. Spullen worden gedegradeerd tot een minder materiaal en een tweederangsproduct. Een plastic bekertje wordt bijvoorbeeld de ondergrond van een tapijt (voorbeeld van downcycling), terwijl een glazen fles een nieuwe glazen fles wordt (voorbeeld van re- of upcycling).

“Recyclen is toegeven aan een nederlaag, toegeven dat we niet slim of geïnteresseerd genoeg zijn om dingen duurzamer te ontwerpen, te repareren of ze om te beginnen al helemaal niet te gebruiken.”
Volgens Leonard is recycling niet slecht, maar zijn we er iets teveel mee geobsedeerd. Recyclen is het laatste wat je met je spullen zou moeten doen. Eerst komt minderen, daarna hergebruiken en dáárna pas recyclen.

Recycling wordt echter meestal niet gezien als laatste redmiddel, maar de ecologische plicht van elke betrokken burger. Het is de manier voor mensen om hun milieubesef te etaleren.
Recycling is makkelijk: je kunt het doen zonder ooit stil te staan bij de inherente problemen van ons huidige productie- en consumptiepatroon, bij de duurzaamheid op lange termijn van een door groei geobsedeerde economie, of bij een eerlijker verdeling van onze natuurlijke hulpbronnen. Het gescheiden weggooien van gebruikte flessen en papier zal natuurlijk nooit wezenlijk de enorm negatieve impact veranderen, of zelfs maar ter discussie stellen. Het goede gevoel, het idee dat we iets nuttigs doen dat recycling ons geeft, kan juist averechts werken en de productie- en consumptiepatronen die tot meer afval leiden, juist versterken.

Ik dacht eerst ook dat ik goed bezig was: ik recycle zo veel mogelijk. Dan is het goed toch? Maar ik besef nu dat je afval, ja, ook je plastic en papier afval – verminderen de beste optie is, daarna hergebruiken en daarna pas recyclen.

Zero Waste
Zero Waste komt ook ter sprake in The Story of Stuff. Volgens Annie Leonard stelt Zero Waste de acceptatie en het onvermijdelijke van afval ter discussie: "Het is gericht op het elimineren van afval, niet op het verwerken ervan. Voorstanders van Zero Waste houden dan ook niet van ‘afvalverwerking’. Ze streven helemaal niet naar een betere afvalverwerking, maar naar nul afval. Het is het juiste streven. Het is net zoiets als dat vliegtuigmaatschappijen naar nul ongelukken streven. Ze zijn nog niet zover, maar ze zijn wel duidelijk over hun doeleinden. Kun je je voorstellen dat de KLM zegt: ‘nul ongelukken… nou ja, bijna nul!’ Nee, natuurlijk niet. Het doel is nul."

Zo kan het natuurlijk ook...


Dit was trouwens het laatste stukje van mijn zoveel-delige bespreking van The Story of Stuff!

Oh jee, dat betekend dat ik nu weer zelf m'n blogonderwerpjes moet gaan verzinnen...

;)

8 opmerkingen:

  1. Lang geleden was ik op een IVN kamp en moesten we voorbijgangers interviewen..
    'Wat doet u voor het milieu?"
    Bijna iedereen antwoordde:"Ik scheid afval"
    Nu, 20 jaar later, is er nog weinig veranderd.... Zucht....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat gedeelte over recyclen in het boek heeft mij het meeste aan het denken gezet. Want inderdaad, je denkt dat je toch zo goed bezig bent als je recycled maar in de meeste gevallen komt het neer op downcyclen. Ik denk nu bij elke verpakking die ik koop (als het anders niet kan) of ik het zelf nog kan hergebruiken of dat het produkt misschien door de industrie in z'n geheel hergebruikt kan worden (zoals bv. de plastic flessen melk met statiegeld). Maar het lukt me helaas nog lang niet met alles.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Er zal aan de basis ook veel moeten veranderen, dus bij het produceren van goederen en voeding zal al minimaal gebruik gemaakt moeten worden van al deze materialen. Als je als consument probeert de zaken te veranderen, moet je met zeer velen zijn en dan nog zal de industrie mondjesmaat willen veranderen. Geven met de ene hand en nemen met de andere. Erg deprimerend.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je stukje doet me denken aan mijn jeugd. Melk kopen in je eigen melkan. De groentenboer aan huis,die alles in de mand legt.Andere boodschappen in een papiertje met een elastiekje er om. Dat papier herbruikte men weer. Het elastiekje ging in je haar.De schillenboer kwam langs. Ik kan geen totaalplaatje maken van een maatschappij,waarin op moderne wijze weer zo geleefd wordt. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel interessant om te lezen!
    Ik zie recycling momenteel als een 'noodzakelijk kwaad', maar het kan zeker beter. Ik ga trouwens eens op zoek naar het boek :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik denk dat we in fases werken om het ' nul afval' percentage te behalen. Puur door innovatie en het testen van nieuwe methodes zal dit op een dag zeer zeker mogelijk zijn!

    BeantwoordenVerwijderen