 |
| Genoeg tijd voor ontspanning in de 17e eeuw |
Gedurende de Griekse en Romeinse Oudheid, in de Middeleeuwen en ver daarna werkten mensen volgens de auteurs gemiddeld niet langer dan 3 tot 5 uur per dag. Dat was genoeg om je dagelijkse kostje bij elkaar te verdienen. Niemand werkte langer, tenzij hij of zij gedwongen was door een ander of door omstandigheden. Dat kwam veel voor, maar niemand had het idee dat een werkweek pas vol was als je minimaal 40 uur had gewerkt. Je werk was gedaan als je genoeg had.
Dit zien we ook nog terug bij veel zogenaamde primitieve volkeren. Zij werken totdat er genoeg voedsel is verzameld, en het werk voor het huis, de vissersboot of kleding gedaan is. Daarna is er alle tijd voor ontspanning, spel, rituelen en allerlei gemeenschappelijke activiteiten.
Vandaag de dag lukt het ons alleen tijdens vakanties om dit verre ideaal enigszins te benaderen. Waarom zijn we daar zo van afgedwaald? Wat voor waardevols kregen we dat opweegt tegen die paradijselijke toestand?
Tijdens de Industriële Revolutie, vanaf ongeveer 1750, zijn we naar het andere uiterste omgeslagen. De natuur werd onderworpen en men ging steeds efficiënter produceren. De wereld veranderde snel en hard werken en lange dagen maken speelde een steeds grotere rol . Veel geld verdienen leverde al snel verbeteringen op in de levensomstandigheden. Zo werd het idee van vooruitgang gekoppeld aan hard en veel werken. In deze tijd zijn de lange werkweken ontstaan. Zestig uur werken was toen niet ongewoon, zeker voor de arbeiders.
Hoewel we inmiddels afstand hebben genomen van de excessen van de Industriële Revolutie, hechten we nog steeds veel waarde aan hard en veel werken. We werken nu 36 tot 40 uur per week, met een vrij weekend en een paar weken vakantie. Steeds meer mensen werken parttime, maar in deeltijd werken heeft lang niet het aanzien van een volledige baan.
Ik ben benieuwd wat jullie hiervan vinden. Hechten we tegenwoordig inderdaad te veel waarde en status aan veel werken en dus veel geld verdienen? Of valt het allemaal wel mee?
Ik denk dat het (voor mij dan) vooral is dat alles nu geld kost: als ik geen 40 uur of meer per week werk, dan kan ik niet wonen waar ik nu woon (en dat is een zalige plek, niet een plek met enorme status oid). Verder heb ik er geen moeite mee om wat minder te doen, zodat ik ook minder hoef te werken. Op dit moment blijft de hoeveelheid werk echter nog wel een beetje hetzelfde, omdat ik graag de hypotheeklasten wil verlagen, om zo wat wonen betreft meer zekerheid te hebben.
BeantwoordenVerwijderenMaar ik denk wel inderdaad dat er veel mensen zijn die teveel waarde hechten aan veel werken, veel geld en veel status. Het hangt natuurlijk ook samen, als je status wilt, heb je geld nodig en als je geld nodig hebt, heb je werk nodig. Veel geld = voor de meeste mensen nog steeds veel werk.
Wat een interessant stukje. Ik heb niet het idee dat de gemiddelde Nederlandse vrouw heel veel waarde hecht aan status en veel geld verdienen. Met als gevolg dat ze door feministes voor 'verwende prinsesjes' worden uitgemaakt!
BeantwoordenVerwijderenWithout a doubt, we do think and talk a lot about money and saving.
BeantwoordenVerwijderenFor me, I can't help it. I'm in love with money management and PF (personal finance), so I cannot help but be into my money.
I do think that we tend to lose sight of what is really important, which is why I have another blog that talks about minimalism and having a simple life... taking back time by not spending energy on things that don't add to our lives.
If you want money, you have to work. Period. But how much money do you need?
That's the second question that people tend to forget a lot about, thinking that they want to live like millionaires instead of being realistic.
Ik denk dat het vooral is dat veel mensen erg materialistisch zijn ingesteld. Om indruk te maken op andere mensen. Groter huis, grote dure auto nog een grotere tv enz. Als single is het wel prettig om 40 uur te werken en daarvoor betaald te krijgen, ik zou het wel redden met 32 uur financieel maar met die 40 uur kan ik lekker sparen. En misschien in de toekomst minder gaan werken.
BeantwoordenVerwijderenIk geloof dat er steeds meer mensen zijn die zich op een gegeven moment realiseren dat alsmaar consumeren hen niet gelukkig maakt. Ze gaan dan consuminderen of downshiften, om zo andere facetten van het leven meer ruimte te geven.
BeantwoordenVerwijderenWijzelf zijn ook minder gaan werken, en leven een bescheidener leven dan voorheen, maar hebben nu wel ruimschoots de tijd voor onze kinderen en dingen die we leuk vinden.
Maar ik ben wel van mening dat iedereen zijn eigen keuzes hierin moet maken, wanneer je wel gelukkig bent met een lange werkweek en dure spullen, dan is dat ook prima, toch?
Manlief werkt vijf dagen en ik drie. Die drie dagen vind ik als ik op werk ben weinig, ik wel graag op de hoogte zijn en doe mijn werk echt graag maar als ik thuis ben en het is maandag vervloek ik het feit dat ik mijn kindjes weer drie dagen kan wegbrengen naar het kdv. Hoe zeer ze het ook naar hun zin hebben...
BeantwoordenVerwijderenHeb verder het probleem dat we door de crisis gewoon nog wat moeten aflossen dus minder werken zit er even niet in. Nou ja, so be it. We maken er het beste van.
Hoe meer je verdiend, hoe meer je uitgeeft. Als je wat minder in de maand hebt kom je er ook wel. Dat is tenminste mijn ervaring. Er is niets mis met 40 uur werken als je het leuk vind. Maar wat meer tijd voor andere dingen is ook fijn.
BeantwoordenVerwijderenPuk