Over je persoonlijke gegevens overal maar achter laten - deel 2

Klein vervolg op het blogje van gisteren en dat van Va1halla..Nu je er eenmaal mee bezig bent, komt er van alles opborrelen!

Die hele dagbeschrijving van Va1halla deed me denken aan de Matrix scene waarin Neo erachter komt dat hij gevangen is en 'het systeem' herkent. Lijkt wel een beetje op het systeem van werken voor je baas, de belasting en de bank. En dan op je  65 , nee 67e, mag je dan gaan genieten van je pensioen. (Wel even heel cru gezegd natuurlijk)

Scheuren jullie trouwens ook altijd je naam en adres van enveloppen, voordat je die weggooit? Ik wel, ik scheur dat stukje eraf en de enveloppen gaan bij het oud papier. De stukjes met adresgegevens gaan in de open haard bij mijn ouders. Ik dacht vroeger nooit na over identiteitsdiefstal, maar ik heb deze gewoonte van mijn ouders geleerd, en doe het nu automatisch.

Hierdoor moet ik meteen denken aan David Bond. Na een fout van een overheidsinstelling die vertrouwelijke data kwijtraakte, kwamen persoonlijke gegevens van David Bond en zijn gezin op straat te liggen. Bond ondernam hierna een experiment. Hij heeft geprobeerd om een maand lang onder te duiken en 'van de aardbol te verdwijnen'. Kijken of 'de staat' hem kon vinden. Ondertussen probeerden twee privé-detectives hem op te sporen.
Bond was helaas soms nogal slordig. Hij gooide oude verzekeringspolissen (met al z'n persoonlijke informatie) gewoon weg in een vuilniszak. Die twee detectives erop af natuurlijk, en toen hadden ze zo een heleboel info over Bond in handen.

De bank
Elke keer als je een bankfiliaal binnenloopt, wordt je gezicht gescand en opgeslagen. Dat is althans wat mij verteld werd toen ik er ging werken. Vrijwel niemand weet dit, maar je gaat er automatisch mee akkoord als je de bank binnenkomt. Als je pint wordt je ook gefilmd.
Verder werken de bankmedewerkers met een soort database.Met een paar drukken op de knop heb je zo een klant en daarmee al zijn gegevens gevonden. Links staat de naam, en adresgegevens en het aantal rekeningen. In één oogopslag zie je het saldo van zijn rekeningen en of hij een hypotheek hebt en hoe hoog de schuld is. Rechts staat een overzicht van de contactgeschiedenis. Elke keer als jij contact met de bank hebt, voor bijvoorbeeld een afspraak, als je bij de balie langskomt, wanneer je belt of gebeld wordt. Het staat er allemaal in, met een beschrijving waar het contact over ging. Zo heb je al gauw een vrij duidelijk beeld van een klant. Als je even doorklikt op de details van een hypotheek, zie je zo een verslagje met daarin een beschrijving van de mensen, hun inkomen en noem maar op. Banken willen graag van alles van je weten en echt álle informatie die je over je hebben staat overzichtelijk bij elkaar.

Voordelen
Er zitten natuurlijk ook voordelen aan het vastleggen van persoonlijke gegevens. Vanaf circa 1811 is onder Napoleon de burgerlijke stand ingevoerd, waarin geboortes, huwelijken en overlijdens geregistreerd werden. Ook moest toen iedereen zijn achternaam vast laten leggen. Het doel was om meer controle over het volk te krijgen; om meer belasting op te kunnen halen en om dienstplicht af te dwingen. Die oude gegevens uit de burgerlijke stand zijn echter hartstikke handig als je nu wilt achterhalen wie je overgrootouders zijn. Ik heb eens al mijn overgrootmoeders opgezocht (de vrouwelijke lijn, zeg maar). Hartstikke leuk om te zien waar je vandaan komt. Ik heb het terug kunnen vinden tot ongeveer 1750. Het aardige is dat één van mijn betoverovergrootoma's uit hetzelfde dorp vandaan komt als waar ik ben opgegroeid. :)

Stel dat een nakomeling van mij over honderd jaar ooit informatie gaat opzoeken over zijn stamboom. Dan zal hij mij vast ook tegenkomen en dat vind ik dan wel weer leuk moet ik zeggen!