dinsdag 10 mei 2011

Over genereus zijn en goede doelen


Ik kwam laatst zo'n inspirerend stukje tegen van Suze Orman (één van de financieel adviseurs van de Oprah show). Iemand stelde de vraag hoe je nu het beste kunt bepalen hoeveel je kunt - en wilt - schenken aan een goed doel? Zeker als je je geld hard nodig hebt: als je bijvoorbeeld moeilijk rond kan komen, uit de schulden wilt komen of juist zo veel mogelijk wilt sparen.


Suze Orman: "We focussen tijdens ons leven teveel op de dingen die we volgens ons niet hebben, en zo hebben we nooit genoeg. We houden ook krampachtig vast aan de weinige dingen die we volgens onszelf wel hebben. Maar door te focussen op wat we allemaal missen, staan we niet open voor al het goede dat nog op ons pad kan komen en dat het universum ons wil geven.

Er is maar een manier om je handen te openen, en dat is door te geven. Je geeft geld vanuit een goed gevoel, en om zowel dankbaarheid te betuigen voor alles wat je wél hebt, en voor wat je niet hebt.

Als je je handen op die manier opent, voel je je genereus, en wanneer je je genereus voelt, voelt je je machtig. Als  jij je machtig en goed over jezelf voelt, pikt de rest van de wereld dit op en gaat hier op reageren. Dan heb je meer kans dat er goede dingen op je pad komen, zoals bijvoorbeeld een nieuwe baan of een loonsverhoging. Door met respect te geven, wordt je meer."

Maar hoeveel geef je dan?
Suze: "Schenk eerst een respectvol bedrag aan jezelf. Het heeft immers weinig zin om alles weg te geven aan goede doelen en dan zelf slachtoffer te worden van je eigen financieel wanbeheer. Daar is niemand mee geholpen.
Ga bij jezelf te rade, en bedenk een bedrag dat voor jou goed voelt. Het maakt niet uit hoe hoog of laag het is. Maar geef niet iets eenmaligs, omdat er ergens een ramp is geweest. Schenk eerder een bedrag elke maand. Suze adviseert om elke maand als eerste een bedrag over te boeken aan een goed doel als een herinnering en ter ere van je eigen persoonlijke waarden. Begin de maand met je handen geopend, in plaats van met gebalde vuisten.
 
Het is natuurlijk geweldig dat we massaal schenken bij een ramp als in Haïti of zoals nu in Japan. Maar gebeurt er na een maand, na een jaar...? Zijn we er dan nog mee bezig? Geef daarom niet iets eenmaligs. Geef iets elke maand voor de rest van je leven, en je waarden groeien mee met je hoe je over jezelf voelt en met de mensen die je hebt geholpen met je generositeit."



Hoe mooi! Ik besefte dat ik dit eigenlijk al vanzelf doe. Als kind wilde ik zelf al graag WNF ranger worden, en ging ik tijdens een actie de deuren af om schildpadjes te redden. Later als volwassene sponsorde ik goede doelen die voornamelijk opkomen voor dier en milieu, zoals Proefdiervrij en Greenpeace, en adopteerde ik een weesolifantje uit Kenia.

Ik steun momenteel nog altijd het WNF en sinds een paar jaar ook het Brooke Hospital. Ik schenk ook elke maand 5 euro aan de WSPA. En ja, dat geeft een goed gevoel. :)

7 opmerkingen:

  1. Helemaal mee eens. We steunen de stichting die opgericht is door de vader van een goede vriendin. St.ral aid Sao Paulo. Het bedrag is behoorlijk, maar het geeft een goed gevoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben het er ook helemaal mee eens. Ik steun zelf ook een aantal goede doelen. Ze zeggen weleens geven is krijgen. Dan gaat het niet alleen om geld geven, maar ook mensen hulp aanbieden, iets voor een ander over hebben. Het levert je dan geen geld op maar wel een goed gevoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wij steunen ook meerdere goede doelen. Het geeft mij een goed gevoel. Het liefst stap ik zelf in het vliegtuig om ergens een weeshuis op te richten of om huizen te bouwen, maar dat zit er niet in. Maar het is wel een wens. En misschien komt het ooit uit.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat mooi onder woorden gebracht. Ik geef zelf vanuit een gevoel van "delen". Maar realiseer me na dit stukje ook mijn dankbaarheid. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Helaas, ik steun niet zoveel, toch niet per maand. Vroeger gaf ik wel 5 euro/maand aan Amnesty International, maar ik heb dit vorig jaar stopgezet. Geen idee waarom eigenlijk.

    Ik steun wel als ze aan mijn deur komen (maakt niet uit welke), kaartjes voor een dierenasiel, brandweer, rode kruis,.. Aan de Colruyt staat af en toe ook een kraampje dat producten verkoopt, alles 1 prijs (10euro) voor kinderen die rolstoelpatiënten zijn. Ik had een schaar gekozen en het is de beste dat ik heb. Zoiets gaf me een beter gevoel dan elke maand wat te storten zonder contact, ik krijg op die manier een veel groter gevoel van zelfvoldoening en dankbaarheid.
    Die mensen hun ogen dat oplichten als je wat koopt, daar staat geen prijs op.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik kies voor kleine particuliere dierbeschermingsinitiatieven in Nederland. Er is niks mis met om de ene keer wat aan de ene, en de andere keer wat aan de andere te geven. Heb er ook een beter gevoel erbij dan bij die grote doelen waar mijn kleine bijdrage een druppel op een gloeiende plaat is. Twee zakken dieetvoer voor een zwerfkattenstichting heeft voor mijn gevoel dan meer zin en een grotere impact. Ik wil ook iedere keer weer uit overtuiging kiezen om iets te geven, en niet omdat het elke maand van mijn bankrekening geschreven wordt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Brooke hospital steun ik ook en de vogelopvang in Woudenberg, dit is een lokaal project heb er ooit een duifje heengebracht zag met eigen ogen wat ze deden ik dacht daar schenk ik graag aan.

    En Brooke Hospital ooit een docu gezien en ze doen naar mijn idee heel goed werk.

    En via mijn werk steunen we ook regelmatig projecten.

    Ook in mijn woonplaats via de kerk bv een gezin wat in nood is een kind die een fiets nodig heeft of iemand die een winterjas nodig heeft dit is helpen met spullen dit spreekt me nog het meest aan, de spullen die ik in al die jaren heb gekocht hoef ik dan niet weg te gooien maar maak er iemand anders blij mee.

    Groetjes BCM

    BeantwoordenVerwijderen