woensdag 4 april 2012

Nog meer zooi de deur uit

Of, nou ja, het is eigenlijk geen zooi. Eerder mooie spullen. Maar ik gebruik ze niet meer en ik kan ze nu wel loslaten. Gek is dat he, ik ben nu zo'n 1,5 bezig met declutteren/ontspullen, of gewoon je huis opruimen. En ik merk dat ik gevoelsmatig steeds verder ga. Ik kan steeds makkelijker dingen loslaten. Dingen die ik eerst absoluut wilde houden, zie ik nu weer en ik denk: het kan ook wel weg. Ik besef nu dat bepaalde herinneringen altijd bij je blijven, maar dat je dit niet moet verwarren met het voorwerp zelf.

Ik heb nog altijd geen enkel ding gemist.

Wat er nu weer weggaat is...

  • Een klein tv-tje. Gaat weg omdat ik het gewoon nooit meer gebruik en waarschijnlijk ook niet meer ga gebruiken. Hoewel het maar een tv-tje is, kleven er wel grote sentimentele en emotionele waarden aan. Maar de herinnering aan die tijd blijft, en dat is belangrijk. Niet het voorwerp zelf, dat sleep ik niet meer mee.
  • Diverse (mooie) dvd's. Hier een goed inspiratiepunt om dvd's los te laten.
  • Nog wat boeken
  • Opbergdoos voor sieraden
  • En nog wat dingetjes, zoals een sjaal, een mr. Jummy knuffel, enz.


Allen mijn omgeving begrijpt het niet zo. Ze vinden het onbegrijpelijk dat ik die dingen wegdoe. Op het werk zeg ik niet eens meer dat ik weer wat spullen naar de kringloop breng. Ik stuit vooral op onbegrip. "Ga je nu alwéér?? Is je huis nu niet eens een keer leeg?"
(Nee.)

Mijn moeder vroeg: "Heb je echt 20 boeken weggedaan? Toch niet die mooie he, die je ooit gekocht hebt??"
(Euh, ik heb ze allemaal ooit gekocht.. Daar zat de fout, niet in het nu wegbrengen.)

Ondertussen hoor ik dezelfde mensen wel verzuchten dat ze zoveel spullen hebben, en ook al hebben ze bijvoorbeeld een nieuwe, grotere keuken, dat dat dingen binnen de kortste keren weer volgepropt staat met spullen. "Hoe meer ruimte je hebt, hoe meer spullen het aantrekt!"

Uhm, tsja. ;)

Heb laatst globaal een beetje geteld hoeveel spullen ik nu weg heb gedaan, en dat zit ongeveer om 450 dingen! Variërend van een groot bankstel en een kastje tot hele kleine speldjes, maar toch. Al die zooi zou zeker in zo'n 8 grote verhuisdozen  passen, + dan nog mijn oude een kastje en twee grote zitbanken.

Al merken sommigen wel op dat ik duidelijk aan het loslaten ben. Klopt. :) Dat geldt bovendien voor zowel de spullen als een bepaalde periode die ze symboliseerden. Dat is goed, want het verleden is voorbij en daar blijf ik niet meer in hangen. Ik heb bijvoorbeeld lang vastgehouden aan bepaalde meubels en spullen, omdat die voor mij symbool stonden voor een gelukkige studententijd. Maar nu is het 3 jaar later en laat ik het los. Die tijd was heerlijk, maar het is voorbij en nu komt er weer ruimte voor iets nieuws.

8 opmerkingen:

  1. Heel herkenbaar! Ik ben nu ook zo'n anderhalf jaar bezig en ben nu ook steeds vaker grotere dingen weg aan het doen. En van die dingen die ik eerder zonde vond om weg te doen. Maar het is zo fijn, die ruimte op de vloer! Ik kan helemaal blij worden van een stuk lege muur/vloer na het weggeven van een kast :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi :)

    Heb dat precies eender. Er komt met twee kleine kindjes ook wel het nodige in maar er gaat nog altijd meer uit. Nog steeds.

    Ik heb nog 10 boeken, allemaal praktische (SAS survivalguide enzo). Terwijl ik eerst boeken had die ik NOOIT weg zou doen, liggen ze nu bij de kringloop in de hoop dat een ander er net zo veel plezier van heeft als ik.

    Mijn moeder zegt het ook: wat moet je NOU weer bij de kringloop. Nou nog meer onnodige spullen wegdoen he ;)

    Maar weet je, soms wou ik dat we onze oude meuk niet hadden weg gedaan maar nog steeds gewoon onze eerste fluwelen bank hadden en de eettafel van mijn ouders en de zelf gebeitste goedkope ikeastoeltjes. Ons oude spijlenbed. De gratis koloniale tafel die ik zwart had geverfd...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Herkenbaar en inspirerend, ook ik maak ronde op ronde en wordt steeds radicaler, al is er nog steeds veel te veel. Boeken vind ik het moeilijkst.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. heel herkenbaar , heb al mijn boeken al 2 keer gelezen en een 3e keer zal ik wel niet meer doen, en ik geef ze weg aan iemand die er veel plezier aan zal beleven en ze ook weer doorgeeft, maar toch, ik moet me echt dwingen om ze in een tas te doen en ze weg te geven.

      Verwijderen
  4. Ik ben er ook hard mee bezig. En het is maar een keertje voorgekomen dat ik spijt heb en iets weer heb teruggevraagd (hihi). O nee, ik heb ook wel eens iets van mezelf teruggekocht in de kringloopwinkel. Het zag er opeens zo mooi uit toen het daar hing, dat tasje, zo'n eenzame parel tussen al die oude troep ;P
    Ik ben nu ook erfstukken en cadeautjes aan het wegdoen, maar daar heb ik wel een soort schuldgevoel bij. Hoe ga jij daar mee om?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Cadeautjes heb ik niet zoveel moeite mee. Ik heb bijvoorbeeld al boekjes en kerststukjes en andere dingen ik van mijn moeder en vriendinnen heb gekregen, naar de kringloop gebracht.

      Met erfstukken heb ik geen ervaring. Maar The Minimalists en Bea Johnson van Zero Waste Home hebben daar mooie artikelen over geschreven. Google eens op 'heirloom guilt'. ;)

      Verwijderen
  5. inspirerend. Ben ook bezig, maar de "wat-als"-gedachte is soms wat hardnekkig. Maar wegdoen geeft ruimte en lucht. Precies wat we willen bereiken.
    Soms via MP meestal naar de kringloop, want dan ben je er meteen vanaf!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik kan gemakkelijk weggeven/doen.Maar mijn man niet.Soms fiets ik met volle tassen naar de kringloop,als hij een dagje weg is. Hij heeft die spulletjes nog nooit gemist. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen