Één passage vond ik erg leuk, en dat is de passage waarin consuminderen bekeken wordt vanuit een wetenschappelijk perspectief. Wetenschappers van de Universiteit van Glasgow hebben een studie gedaan naar mensen die vrijwillig met minder leefden. Wat blijkt? Om echt zelfvoorzienend te kunnen leven heb je vooral heel veel geld nodig.
Vanaf blz 154...
Wat is het alternatief voor meegesleept worden door een enorme stroom levensstijlopties? Er is een soort beweging gaande, een voluntary simplicitiy movement. Vrijwillige eenvoud. Een kleine, maar groeiende groep mensen die ervoor kiest de stedelijke ratrace te verruilen voor een rustig plattelandsleven waar de opties zich beperken tot keuzes die alleen lokaal, ethisch, duurzaam en recyclebaar zijn. Een leven waar in ruil daarvoor de druk minder is en de verwachtingen simpeler zijn. Zelfs de oude Grieken benadrukten al de eenvoudige genoegens des levens, zoals een goede maaltijd en goede vrienden.Het ideaal van zelfvoorzienend leven is verheven tot een hoogtepunt van het nieuwe groene maatschappelijke ideaal. Vele consuminderaars kiezen ervoor dit ideaal te verkennen door naar de boerenmarkt te gaan of een groente- en fruitabonnement te nemen.
Maar als je meer wilt doen dan een beetje pootjebaden in de versimpelde agrarische idylle, kan de logistiek uiterst lastig zijn, tenzij je al eerder flink in de slappe was bent komen te zitten. Een onderzoeker aan de Universiteit van Glasgow die de beoefenaars van vrijwillige eenvoud diepgaand heeft bestudeerd, zegt: ‘Het simplificeren van je leven is zeer gecompliceerd’
Het grootste probleem is de aanzienlijke financiële injectie die je nodig hebt om te ontsnappen aan de zwaartekracht van het westerse leven van de 21e eeuw; simpelweg je eigen houten hutje naast een vijver bewonen kan niet, en het vergt een grote som geld om een hypotheekvrije lap grond met ethisch verantwoorde lokale rozen te bekostigen. ‘Om de beslissing te kunnen nemen radicaal te vereenvoudigen, minder te hebben, moet je in het verleden heel veel gehad hebben’.
Nog wat andere leuke citaten en treffende bespiegelingen uit het boek:
- Opvattingen over levensstijl zijn net zo besmettelijk als geeuwen, marcheren en ellende.
- Parttime werken is beter voor je eigen ecologie, omdat het ruimte vrijmaakt om je geest, leven en lichaam (beter) te verzorgen.
- Is het je wel eens opgevallen dat hypotheekverstrekkers nooit reclame voor hun producten maken met foto’s van mensen die overwerken om de stenen dozen waarin ze wonen te kunnen betalen?
- Ecoleven wordt in rap tempo een sociaal statement. Naish noemt het een vorm van gft-snobisme. Een groeiende maar onuitgesproken overtuiging onder de middenklasse is dat aardige, goed opgeleide, zorgzame mensen recyclen en naar boerenmarkten gaan. Vervelende, onnozele, gewone mensen doen dat niet.
- ‘Zijn we er al? Zijn we er al?’ Dat is het eeuwigdurende refrein van de achterbank van de menselijke evolutie. Onze instincten beieren dezelfde herhaalde vragen als verveelde kinderen op de achterbank van een auto. Zijn we al gelukkig genoeg? Hebben we al genoeg kennis? Zijn we al voldaan genoeg en zijn we al rijk genoeg? Als Maynard Keynes op de chauffeursstoel had gezeten, zou hij zich omgedraaid hebben om ietwat korzelig te antwoorden: ‘Potverdikkie ja. Stap nou maar uit en ga van het uitzicht genieten.’
- Als Keynes de huidige welvarende Westerse wereld zou zien, zou hij zeggen: Fiscale klus geklaard. Laten we verdergaan met interessante dingen.’ Hij dacht dat als iedereen eenmaal zijn behoeften en basisverlangens had bevredigd, dat we eindelijk vrij zouden zijn om de hogere mogelijkheden van de mensheid te verkennen. We zouden floreren: in de kunst, cultuur, in het perfectioneren van de ultieme verfijndheid van schoonheid en vriendschap.
- In plaats daarvan jagen we op steeds meer bezittingen, beroemdheid, geluk, nietszeggende informatie en andere steeds maar meren.
- Het materiële is in de westerse wereld wel zo’n beetje optimaal. Het heeft geen zin nog meer na te jagen. Het is tijd om dankbaar te zijn, en om te zeggen: ‘Genoeg’.
Lees ook:
Interview van Genoeg Magazine met John Naish uit Genoeg 68 (pdf)
Recensies van andere bloggers:
Valhalla: Eenvoudig leven is a bitch
Een beetje groener: Genoegisme